otobüs o gün tıklım tıklımdı. ben de oturacak yer bulamayanlardandım. arka koltukta oturan ikili dikkatimi çekmişti. biri uzun ve zenciydi. diğeri ise zencinin yarısı kadardı. hemen arkamda bir bayan vardı. zencinin sürekli o bayana baktığını gördüm. bomba var diye bağıran bir ses düşüncelerimi böldü. bir anda herkes koşmaya, dışarı çıkmaya çalıştı. özellikle zencinin çok korktuğu hareketlerinden belliydi. ben çıkış kapısının uzağındaydım ve dışarı çıkmak için beklemem gerekliydi. tam zenci otobüsten çıkacakken heyecanla ayağı koltuğa takıldı ve o kötü kaza gerçekleşti. önündeki kısa adamın üstüne düşmüştü ve durum o kadar kötüydü ki zenci yere temas etmiyordu. korkunçtu. ardından aynı kişi bomba değilmiş sakin olun dedi. yine de kimse o otobüste bir an daha durmak istemedi ve gitti. *
