Benim yapamayacağım durum. Sırf kendi vicdanımı rahatlatmak için bir insanın ömrü boyunca engelli yaşamasını istemezdim. Kürtaj karşıtları bunu anlamayacaktır tabii ama onlara Carl saganın bu konuşmasını izlemelerini öneriyorum.
09.04.2018 Tarih itibariyle doktorların detaylı ultrason ve test tetkiklerinden sonra Anne karnında 8 Aylık olan bebeğimin oğlumun, beyindeki iki yarım küreyi birleştiren korpus kallosum et parçasının hiç gelişmediğinden dolayı oğlumun ayakları ve kollarının normalden farklı durduğunu vücut fonksiyonlarını yerine getiremeyeceği burnunun yarısının olmadığı söylendi. Doktorların sonuç olarak bu bebeği almalıyız demesi oldu. Bunu gerçekten yaşamadan o duyguları hissetmeden hiç kimse anlayamaz. Ben babası olarak ve eşim, doktorların oğlumuzun hayatına son vermesine asla izin vermeyeceğiz. Allah'ın bize gönderdiği meleği en iyi şekilde koruyup kollayacağız. Oğlumuza en iyi şekilde bakacağız büyüteceğiz seveceğiz.
anne ve babayı çok zor durumda bırakacak, kimsenin başına gelmemesini dilediğimiz bir durumdur.
fakat bu durum karşısında ne yapılacağı bir tercih midir, tartışılabilir.
tıpta yanılmaların olduğunu, bebeğin aldırılması konusunda yasal bir sürenin varlığını, henüz anne karnında olsa dahi "hak" sahibi olduğunu unutmamak gerekiyor.
evladınız doğduktan sonra bir kaza sonucu, bir hastalık sonucu engelli olsa kıyabilir misiniz? burda fark ne, sadece yüzünü görmemiş olmak mı?
engelli doğacağını sandığınız fakat gayet sağlam olan bir çocuğu aldırabileceğiniz gibi, sağlam doğacağını düşünürken engelli bir çocuk dünyaya getirmeniz söz konusu olabilir.
kaderi sadece cüz'i irademiz kadar yönlendirebiliriz, gerisi haddimizi, imkanımızı, sınırımızı fazlasıyla aşar..
engelli olunca evladımız olarak sayılmıyor mu? bu da bir imtihandır. ben işimi gücümü bırakıp yanında olurdum. elimden, yüreğimden gelen her şeyi yapardım onun için. sabretmek gerek. rabb'im dayanamayacağımız yükü yüklemez.
sadece anneyi babayı etkileyen bir kararmış gibi düşünülüp çocuğun da yaşama hakkı savunuluyor. anne baba bakabilecekse , maddi durum , o da bir can, sonradan olmayacağı ne malum falan falan...
vicdanı olan insan bakar. büyük sabır gerektirir. vicdanı olanın sabrı yoksa öğrenir *. sonradan olduysa zaten boyun eğeceksin ama erken zamanda fetuste bir problem belirlendiyse bu anne babadan önce o çocuğa ilgilendirir. anne babanın yerine değil çocuğun yerine koyun kendinizi... ben bu düşünceden sebep doğmasına izin vermeyebilirim. ama bilemiyorum Allah öyle bir kararla kimseyi sınamasın inşallah.
hostur bana senden gelen
ya goncagul yahut diken... diyebilmek gerekir bazen.
allah sabir versin oyle evlatlari olan ailelere, kimseye gostermesin bunu...
belki konusmak kolay basimiza gelmedigi icin ama; veren allah...
bir arkadasimin basina geldi cocuga sakat olacak dediler. annesi aldirmadi. dualarla, allahtan gelene razi olmakla, allahin izniyle daha dogmadan duzeldi ve cok saglikli bir cocuk. simdi kocaman oldu masallah...
baska bir tanidigimki de dogar dogmaz oldu. aldirmayacagini soyledi ve aldirmadi... simdi bebekleri cennetin kapisinda onlari bekliyor...
ama; tabi ki basina gelen anlar. zor bir durum... allah kimseyi boyle bir secim yapmak durumda birakmasin insallah.
