bir hayvanın masumiyeti karşısında benim gözlerim doluyor...engelli oldumu canımı çıkartıp veresim geliyor o hayvana... kesinlikle bir bahçem olursa bir gün şu apartman hayatından kurtulursam bu şekildeki hayvanlarla doldurucam evi.
Kendimden bildiğim başlıktır. Otizmli bir goldenım vardı, dediklerimi anlamıyor yada geç anlıyordu ama önemi yoktu bu bile ona ayrı bi tatlılık katıyordu. Sonra kapımdan çaldılar yavrumu. (bkz: Evlat acısı)
onu ve kendinizi mutlu etmektir.
Belki saglıklı bir hayvana bakmaktan cok daha zor olacaktır.
Ama zaten agzı olup konusamayan bir canlının engellerini asması sonucundaki o mutlulugu ve gozlerindeki ısıltıyı gormek dunyadan gocmeden once yapilmasi gereken guzelliklerden.
