hani böyle küçüktük sokakta kovalamaç oynar yorulur eve gelirdik. banyo eder yemek yer saat 8-9 gibi uyurduk tabi ısrar ederdik 10da uyumak için ama işte anne izin vermez. versede zaten tv karşısında uyurduk. ya da odada dertsiz tasasız uyurduk. ama şimdi öyle mi. 19-20 yaşlarında sistem kurbanı olup saç döküyoruz biz her ne kadar kurtulmak istesekde. fakir daha fakir zengin daha zengin oluyor.
Samimiyet. Eski tat aldığın şeylerden, tat almaya çalışmak. Laf sokmaya çalışmadan ya da kendini üstün görmeye çalışmadan bulunan insanlarla dolu bir ortam. Bunların olmadığı yerse, çoktan geçti:
kavram ve zıtlığın derin manaya büründüğü bu değersiz dünyada herşey anlamsızdır insan için, ya ruhunun alevini görmek istemez yada kendisine binlerce acılar yaşatan alışkanlıkalarını yok etmeyi düşünmez. farkına varmaz. hissetmez. yaşar gider, artısı acı çekerek. oysa ki sessiz bir gün batımından fazlası değildir yaşam. gerisi boş gerisi anlaşılmayan anlam...
