Babam dünya üzerinde en basit işi yapıyor. Alıyor ve sergiliyor. Sonra satış gerçekleşiyor. Başka yaptığı bir şey yok. Ticaret deniyor buna. En son işler nasıl dedim, 650 kazandım bugün dedi. Ben şaşırıyorum, o sakin.
2 üniversite mezunu kardeşlerim ve ben günlük kazancı birleştirsek babamı geçemeyiz. Babamın en az satışı yaptığı gün biz babamı yine geçemiyoruz. Adam bir şekilde bir standart tutturdu, öyle gidiyor. Bu süreç onu etkiledi mi? Evet. Ancak gördüğüm kadarıyla kaybettikleri kadar yerine koyuyorlar.
Bu yüzden benim aklıma aşırı yatıyor ticarete atılma fikri. Çünkü öyle ya da böyle adamın çocuklarının tamamı başka insanların yanında çalışıyor ve bir şekilde ona yetişemiyor. Bu da ticaretin ne kadar güzel bir şey olduğunun kanıtı bana göre. Atılasım var ama yemiyor, o da var.
Ticaret risklidir. 2 çek karşılıksız çıkar, bir kriz çıkar sik olursunuz...lakin futbolcu, şarkıcı ve oyuncu tayfası rahattır. Memlekette ne enayi takım, ne zevksiz ergen tayfası ne de gaza gelecek güruh bitmez çünkü.
Futbolculuk tabii ki. Akıllı akılsız herkesin oynadığı, diploma gerektirmeyen, ayrıca keyifli olan bir iştir. Yeteneği olanı saraylarda yaşatan meslek. Aklı olan kendini geliştirir kendini göstermeye çalışıp yükselir.
Kimsenin ne iş yaptığını sorgulayamayacağı, söylediğin her şeyin kutsal ve doğru kabul edildiği, sidik içmeyi bile mantıklı kabul ettirebilecek bir iş kolu..
