Bu akşam tanışmak durumunda kaldığım şahıs kendisine gıcık oldum ve sahiden nefret ettim öncelikle kendisine iyi davrandığım için ondan hoşlandığım algısına kapıldı pardon hangi yüz yıldayız çok iyi bir insansın desem nikah masasına oturtacak gibisin sonrasında insanları dış görünüşleri üzerinden yargılamaya başladı ya abi nasıl insansın sen sonra mı ne oldu konuyu aşk hayatından açtı sorduk sanki şimdiye kadar kimseye bir ilgi bir hissiyat duymadığını dış görünüşü için birlikte olduğunu söylemeye başladı ne miğde bulandırıcı sürekli konuştu konuştu hepimizi sıkıntıdan öldürdü tek hücreli gerizekalı..
aaa sen psikologsun sinirlenemezsin, haydi empati kur, önyargılı olamazsın’cılar. psikolog olmak ya da başka bir meslekten olmak, hayattaki kimliklerimizden yalnızca biri. iş yerimde psikolog oluyorum. sosyal ortamlarda, kendimle baş başa kaldığımda elbette sinir, öfke, önyargı ve çözmek istenilen sorunlar bende de var. tek fark, önyargılarımın farkında olmam vs gibi bilinçlilikler olabilir.
ama ben de içip gülen bir arkadaş, kıskanç bir sevgili, sinirlenen bir öğrenci, bir şeylerin savunucusuyum. mükemmel bir varlık olmaya değil, kendisi olmaya gelen insanlardan biriyim. o yüzden bir anne, aynı zamanda bir doktor, aynı zamanda kız kardeş. çeşitli rollerde farklı yönlerimiz ortaya çıkar hepsi bu.
yani beni markette görevliyle tartışırken görünce “ay bu da psikolog olacak bir de” yorumu haksız olacaktır. orda bir tüketiciyim, orda hakkını arayan bir müşteriyim mesela. sokakta da hayvanları savunan bir direnişçiyim. sözlükte düşüncelerini belirten bir yazarım. iş saatleri içerisinde de psikolog. herkesin yeteneği ve becerisi alanlara göre değişir. birisi iyi bir anne olamamıştır ama çok iyi şirket yönetiyordur, gibi.
"Ben böyleyim, hayır şöyleyim, aslında böyleyimdir" Sürekli hayatından, kendinden bahseder. bi araya geldiğinizde o anlatır siz dinlersiniz her haltı anlatır sabah uyandığında yüzünü nasıl yıkadığını bile anlatır. Bir de bununla mesajlaşmak var ki o daha zor.
Hançer alıp kendimi kalbimden bıçaklamak istiyorum böyle insanlara denk gelince "ay banana lan nasılsan nasılsın, yeter yeter kulağımı.. diye bağırmak istiyorum".
Allah rızası için sürekli kendinden bahseden egoist aptal insanlardan olmayın yoruyorsunuz beni.
1-meriçler
2-feministler
3-komünistler
4-kendisine sosyal medyadan yazan insanları ifşalayan egoist kız
5-çirkin olduğu halde narsisistik davranan kimseler.
Devamlı hayatları çok boktanmış gibi davranan insanlara gıcık oluyorum.
Tamam herkes çok güçlü değil, tamam zayıf bu insanlar.
Ama evet beni zaten bu zayıflık gıcık ediyor!
Kendisiyle alakalı olmayan bir meseleyi bile hayatlarını dramatize etmek için kendi şahsi meseleleriymiş gibi anlatıyorlar.
En kötüsü bana oldu, en kötüsü benim başıma geldi tripleri. Başına gelen de en fazla karşıdan karşıya geçerken araba çarpayazmıştır.
Tamam amk, hayat sana çok vurdu evet. Sen en zor hayatı yaşıyorsun hala. Hayatta kalman bile mucize. Evet. Tamam, seninle ilgileneceğiz. Seni seveceğiz. (yoo hayır yapmayacağız bunu.)
Uc kurusluk kezban kizlarin kendini dunya guzeli gibi sanmalari
Ha bir de “usta” olarak nitelendirilen iseveren. Surekli ben taa 10 yasindayken babam beni calistiridi ezerdi sirtimda tas tasitirdi iyi ki de tasitmis bir bok olamazmisim yoksa bidi bidi diye surekli nasihat soyleyen aptal insanlardan nefret ediyorum. Sanki amk doktor olmus abd de ozel egitimler almis sanir goren de alt tarafi kalebodur satıyorsun y*rrak ne bu hava?
Memnuniyet kelimesinden bir haber yaşayan, sürekli eleştiren, eleştirdiği noktalarda ilk önce kendi davranışlarını celistiren , mış gibi yaşayıp Muş gibi konuşan , seviyorum kelimesini basitlestiren..
