yıl 2009:arkadaşlar aradılar,hüseyin Karadayının konseri varmış gelirmisin dediler.Tamam gelirim dedim.Buraya kadar herşey normal fakat sorun şuki;Hüseyin karadayı kimdir?ne söyler?nasıl müzik yapar hiçbir fikrim yok ama nasıl olsa arkadaşlar benim tarzımı biliyor diye düşünüp bilmediğimi de belli etmiyerek gittim konsere.konser 21/00 de başlıyacak dediler ama saat oldu 23/30 biz hala öyle elimizde içkiler,bitane dj ve etrafta dansçı kızlar bekliyoruz ..sonra ben o çok bilmiş tavrımla kalktım mekan sorumlusunuda işin içine katarak başladım gereksizce bağırmalara,bağırırkende aynen şunları söyledim.kaç saat olmuş bekliyoruz burda,koymuşssunuz oraya iki tane dansçı bitane dj ben bunları izlemek zorundamayım,Karadayı nezaman gelecek,.....(bombanın patladığı andır)Herkes dönüp bana baktı Karadayı sahnedeki dj dediler..o an yaşadığım yerle bir olma isteği ve kimsenin beni görmemesini dilemiş olmak,rüya olduğunu ve kimseye rezil olmadığımı düşünmek istedim..ama insan bir kere bataklığa adım attıysa o bataklık başlıyor seni çekmeye,,rezil olduğumu farkedince konuyu topralamk için yaptığım konuşma beni dahada salak konumuna düşürdü
