Az önce istinye parktan çıkan arapların taksiye binerken ki havalarına acayip güldüm. Aq görmedikleri nasıl belli gelmişler burda ego tatmin ediyorlar.
genelde ağlanacak halime gülerim çünkü ağlayarak da bir yere varamıyorum. bende en azından güleyim diyorum size de tavsiye ederim. gülmek mutluluk hormonu salgılıyor istemsizce mutlu oluyorsunuz veya olmasanız da o kadar üzülmüyorsunuz.
bugün bi çocuk gördüm yeni konuşmaya başlamış belli. Kedi gördü yolda annesi "ne bu annecim? Pisi pisi dimi?" dedi. Çocuk bi türlü pisi pisi diyemedi "Piç piç" diye çağırıyor kediyi. Kedinin adı piç kaldı iyi mi ulan ne güldüm ya.*
Şu çocuğun beni güldürdüğü kadar güldürmeyi beceremeyen insanlar var hayatımda. lanet olsun onların suratına da.
