Bu sabah. Bazı gerçekler insanın yüzüne vurunca daha çok kanatiyormuş demek ki. Insanın kendine bile itiraf edemediği ne çok şey varmış. Aşk diye bir şey olmamalı. Zaten kime ne faydası var ki. Biz burda ölümden bi haber yaşamaya devam ediyoruz. Şu lanet olası hayatta seni bırakmıcam çok seviyorum diyen hiç kimseye inanmayın aileniz dışında. Güneşli günlere çok uzağız. Hiç beklemeyin. Hiç bi zaman sevdiğimiz kadar sevilmeyecegiz.
Olaylara yabani bakmadığımdan dolayı ince düşünürüm ben mesela 2 hafta önce köpeğim Doğum yaptı yavrularından 2'si 4 gün kadar önce öldü anne köpek onların başında bekledi günlerce sadece su içti ölümlerinin 2.gecesinin sabahında kalktığımda annenin gözleri çapaklanmış yerler kısmen suluydu o an sadece gözümün içine baktı sonra yine kafasını gömdü hayvanın o bakışları bana trafik kazasında kaybettiğim klüpteki body'min annesini hatırlattı tıpkı onun gibi bakıyordu bana o dakika evrak çantamı komidine koyup oturdum onun yerine kendimi koydum saatlerce onu izledim insanın içini karartan ölümün en karanlık ve acı yüzüydü bu hala aklıma gelince keyfimi kaçırır derin yutkunmama sebep olur.
