aslında yok öyle bir şey. dinleyin şimdi. bu sık sık karşımıza çıkan bir konudur. kimi zaman soru olarak bile gelir. hani derler ya annemden babamdan çok seviyorum diye. işin bu kısmı aslında tamamen düzmece. dürüst olmak gerekiyor. insan hiç görmediği birisi için ne annesini, ne babasını değişir ona. belki kendisi derin hipnoz ve yıkanmış bir beyin etkisinde kendinden vazgeçebilir.
ama konu anne, kardeş ve babaya gelince orada duraksar insan. şahsen ben ne annemin, ne babamın tek bir saç telini değişmem, ne muhammede, ne bir başkasına. doğruya doğru. şimdi şu soruyu sorun kendinize, acaba gerçekten dürüstçe, vicdanım rahatsız olmadan mı söylüyorum "anam babam sana feda" derken? yoksa gaza mı geliyorum?
