Sözün sahibinin her ne kadar tanrı inancı olmadığını bilsemde belki de şu anlamı kastetmiştir diye düşündüğüm söz öbeğidir ;
Eğer yoktan var edildiysek ve davranışlarımızın temelinde en nihayetinde tanrı yatıyorsa o zaman pişmanlık tanrının koyduğu düzene bir isyandır ve bununla beraber tanrıya isyandır.Dolayısıyla en büyük günah pişmanlıktır.
