beğeninin beğenilenden çok beğenenin yapısıyla sorgulabileceğinden yola çıkarak istatistiklerde görülmesi gereken kategori.
nav. çek dis aut
neden beğenilen var, beğenileni çekici kılmak için değil mi, önüne koyulan hedef gibi düşün. beğenenle beğenilen her şey birbirinin tamamlayıcısı yani. yani sen x'i maşuk yapmışsın, sense aşıksın. bu biraz de facto. biraz da kollektif yapının hayat kaynağı.
ama bu istatistik oylamaları tavana uçurduğu kadar bir sosyal deneyin sonucunu da verecektir bizlere. beğenenin beğenisinin ne hale geldiğini görmene yarayacak evet. sen üstüne kelam edilmeden yaşanan bir olayı yaşamadan gülmeyecekken bunu yaşayanların ağzından dinleyerek dünyanın en aptal fıkrasına bile gülen, en mükemmel ironisine gözünün ucuyla bakmayan birine dönüşüyorsun.
bak şimdi, fıkra gibi, malzeme bırakılan bir işyerinde telefon çalmıştır, o sırada telefonla konuşan patron çalışanından rica eder, "yunus telefona bakar mısın?" ve yunus telefona sadece bakar. bu olaya gülebilir misiniz? ya da şöyle sorayım, bu olayı yaşayarak mı gülersiniz, okuyarak mı? yunus telefona nasıl baktı görebilir misiniz? hayır. beğenmiyorsun ama. ama aslında hayat insandan neler götürüyor, şaşamıyoruz, şaşkınlık yaşamadan, her şey olağan tekdüzeliğinde yitip gidiyorken sen burada en olağan yazıyı beğenebiliyorsun. işte ben de bunu beğenmiyorum. çünkü ben o başlığın ilk saniyesinde gelecek tepkileri, savları, eleştirileri ana hatlarıyla görebiliyorum. benim için olağan bu olay. ama sen öyle bir kaptırmışsın ki, öyle bir şaşkınlık içindesin ki, neye şaşırdığını belli edecek kadar olaya kaptırmışsın. bu fıkranın o güncel olaydan daha komik olduğunu anlattığımı sanıyorsun, komik olması beğeniyi, standartlarınızı etkiler, evet, ama sadece komik olaylar değil beğeniye şayan olan, anlıyor musun?
