zorunlu tanım: imkan ve şerait içindeki duruma göre taviz verme durumudur.
sözlükteki hali ise seri artı veren meleğin kendisini ifşa edip 'bu işten benim çıkarım ne olacak' gibisinden saçmalaması, saygınlığına ağır zayiat vermesidir. *
(bkz: seytan azapta gerek)