lisedeyken servisteki yerimdi. güzeldir, herkese sataşıp trollemeye müsaittir. moraliniz bozuksa kimse tarafından rahatsız edilmeden kulaklığınızı takıp yolu seyredebilirsiniz, melankolik şarkılar eşliğinde. iyidir kısacası en arka cam kenarı.
lise hayatında tam anlamıyla hayattır. ne varsa çevrede dönen, gelişen; dinamikleri yaşamın; buradan tanık olunur. iki farklı dünya gibidir; içerisi ve dışarısı o okul sırasının. yıllar geçer aradan; özlenen orada olmaktır yine o yıllara ait. can atılır bazen dönebilmek için. bir kaçış, bir kolay yol değil fakat. tüm maksat tadabilmek o masum geçmişi...
minibüslerin en güzel,en film sahnesi gibi olan yeridir.özellikle müzik dinlerken en arka cam kenarında oturuyorsanız şarkı da eğer slow ise kendinizi bir dram filminde gibi hissedebilirsiniz veya en azından benim böyle hissettiğim oluyor.
genelde ilkokulda parke ve askılık kenarlarına gizlenmek kaydıyla kendisini unutturan öğrencilerin, büyüdüklerinde tercih ettikleri otobüsün bir kısmı.
yurt dışına gideceği için bana telefonunu vermedi ya la, zaten hat kapanacak diye. * şaka maka, geldiği için kendisine teşekkür ettiğim, tanıştığım için memnun olduğum ve keşke bir daha görüşebilsek deyü iç çektiğim yazardır.
