bir defasında bir arkadaşımla kavga etme derecesinde tartıştığımız sorunsal.
-ankara'ya mı gidersin, ankara'na mı?
+ankara'ya tabii.
-o zaman neden eminönü'ne gidiyorsun, eminönü'ye gitmelisin.
+o ne be "eminönü'ye"!! nuriye gibi, olur mu hiç!
-yav, "n" eki iyelik ekidir, yani sahiplik bildirir.
+ne sahipliği yaa, eminönü'ne olur.
-ankara'na git o zaman.
+ankara'ya!!! eminönü'ne!!!
-yav, aynı şey, niye diretiyorsun, "eminönü'ye" olur!!!
+olmaz, bu böyle.
-*
+ne?
-yok bişey.
"y" kaynaştırma harfi yönelme anlamını daha çok kattığı için sözcüğe "y" kullamak daha doğru bir seçim olabilir. ayrıca eminönü'ye kulağa daha hoş gelmektedir.
turkce kurallari geregi, birinci ifade daha dogru ve daha sade gibi geliyor. ama genellikle ikinci ifade kullanilir konusmalarda. ancak hic dikkatinizi cekti mi bilemem ama, ikinci ifadede sanki "emin'in önü'ne gidelim mi?" gibi bir anlam cikiyor.
