bunlardan birisi her emeğin karşılığı olması gerektiği gibi bir sanrısı vardır insanoğlunun. halbuki emeğin bir kısmı her halükarda boşa gider. bunu durdurmanın bir yolu yoktur.
bazen kazanca promosyon olarak, bazen de pazarlık unsuru olarak.
bir ikincisi de emeği herkes kafasında kutsal olarak konumlar ama aslında değildir. kutsal olan tek şey, sahiden kutsal olan birtakım inançlardır. emeği kutsal kabul etmek de biraz marksizmin ürettiği bir yanılgıdır.
aslında bakarsan emek her yerde kolaylıkla bulunan bir şeydir. kimseye ne iş biter ne işçi.
ama akıl, strateji, planlama, analitik düşünce, tecrübe gibi şeyler kolay bulunmaz. içi boş ve potansiyel enerjiden kinetiğe dönmemiş emek de pek para etmez. dolayısıyla o tarz bir emeğe saygı beklemek de anlamsızdır.
