görünmeyen beyaz bir el var ki lezzetine lezzet katar yemeğin. hani derler ya malzemede değil bu ellerde keramet. kerameti kendinden menkul güzel papatyam; iyi güzel katıyorsun neşeli kokunu teninden geçen el parçana ve sarıyorsun o şarabın atası ince asma yapraklarına, dolduruyorsun dolmaları da, neden off oluyorsun servis zamanlarında. sanki cumaya gidip geleceksin! otur bende soluklan. ibadettir aramızdaki bu sevgi.
hah şöyle otur kucağıma. çatala muhtaç etme sevgilini, parmaklarını da ıssırayım o dudaklardaki gülüş zamanlarında.
