öfkelendiği hoşuna gitmeyen herşeyi cezalandırma isteğiyle yanıp tutuşan bir bünyeye sahiptir. onun tek üretimi ve varlığını ifade biçimi budur. eksiyi verdikten sonra öfkesi devam etmekte midir yoksa yüreğinin yağları mı erimektedir bilinmez. ancak komik bir yanı vardır hem eksileyen hemde eksilenen için. ikisi de sözlüğün geleceğini planlama sürecinde yaratılan sınanma, onay görme ya da görmeme, ego sıvazlama konseptine hizmet etmektedirler. bu duruma bağlı olarak sadece eğlenebilen ve öldürdüğü vaktinden şikayetci olmayan sözlükcü, sözlük uluları ile kazan kazan anlayışında bir işbirliği yürütmektedir. diğerleri için sözlük hayatları ve dışarıdaki hayatları epey zor geçmeye adaydır. abiler bu kadar ciddiye almayın bu işleri ekranı kapatınca hepsi biter. gereğinden fazla önemsenmiş abartılmış herşey sıkıntı yaratır. sağlıklı bir risk algılamasına sahipseniz bence öncelikle sigarıyı bırakmalısınız. haydi eksileyin artık.