adigelerin oşhemafe/oşhemaxue, karacaylarin mingitav dedikleri kafkaslarin en yuksek noktasi..
güneş saçlı çocuklar...
ışık saçtı etrafa,
gök yere değdi meraktan, yer titredi...
tutuştu, yandı alev alev...
anadolu sordu kimsiniz siz diye,
ateş saçan buz gibi gözler, nal sesleri kulağımda...
yüreğim kanadı ellerimi parçalarken...
sen tanımazsın dedim bizi, daha ne gördün ki...
kafdağının güneş saçlı, deniz yürekli atlılarıyız biz,
mutluluk dağıtırız insanlara, gözümüz yaş da olsa...
ve sevda taşırız yüreğimizde...
bir de hasret... ülkeme...
çok sevdiğim canım arkadaşım. sınav olmasına rağmen çalışmayı bırakıp benim yanıma gelmiş mükemmel kişilik. hatta ve hatta beni çok istediğim bir işe yönlendirmiş yazar kişisi. minnoşum.
upuzun, komik, hem de samimi.
hem 40 saniyede bir birayı gümbürdetiyor, hem sterillik takıntısına rağmen gece yarısı midye dolmaları götürüyor.
bazen keyifsiz olabiliyor ama nedense gıcık olamıyor. "ne sinir çocuk" diyemiyorsun, çünkü sinir bir şekilde denge ve içtenlik konularını çok iyi kıvırıyor. ama bence en çok "komik"tir elbruz.
sayesinde hayatımda yedigim en güzel suflenin nerede yapılacagını ogrendigim, bogaz agrısına birebir yazar. ha otacı meyan balı ha elbruz, o derece sözlük.*
