hayatımı öğrenmeye ilk önce ölüm tehlikesini öğrenmekle başladım.. hastaydım, yorgundum ve halsizdim.. gördüğüm yer soğuk bir hastane köşesinde duran solmuş yasemin çiçeği..
sonra bunların hepsi bitti; sen çıktın karşıma, seninle ayrı bir derde doğru sürüklendim.. kalbimi kırdın, gözlerin benim için değerli demiştin ama ağlattın.. düşünüyorum da; sen çok yalancıymışsın veya ben safmışım.. ama saf olmakla gurur duyuyorum..
şimdi gitmek ne kadar kolaymış değil mi?! sana bir şey diyeyim mi, ben aşık olmadım sadece seni sevdim, sadece sevdim.. ve sen ise seni sevemedim bile diyemedin.. sözünü dinlemiyorum ve bursa'ya gelmiyorum.. bak ben bunları söyleyebiliyorum..
sen, sen hiçbir zaman benimle değildin, hiçbir zaman yasemin çiçeğini de sevmedin..
sen o yasemin çiçeklerini bile bana getirirken mutlu olsun, sevinsin diye getirdin.. sen sevmedin.
