iki merkep (eşşek) edebiyat okumaya karar verirler.
ve netice itibariyle her ikisi de edebiyatı bölümünü bitirir.
daha sonra bir araya gelirler;
Biri: Ya azizim! der. Edebiyat edebiyat derlerdi. Okuduk. Gördük işte edebiyatı. Gül ile Bülbül! Gül ile Bülbül! Başka ne var alla'sen.
Diğeri: Evet ya üstad! der. Hadi bülbülü anladık, sesi güzel, kulağa hoş geliyor falan da! Gülün tadına baktım. Hiç bişeye benzetemedim yahu...
eline beline diline hakim olamayan insanların kendi hayatlarına dair en mahrem sırları bile ifşa ederken diğer taraftan kuşların tevekkülünden, çiçeklerin hüznünden bahsetmesi karşısında söylenebilecek güzel sözlerden biridir.
