Evin nerde senin ece?
Cece cece giriyon sözlüce,
Evine git ece evine...
(bkz: benim gibi şair bir kıza yakışmayan akrostiştir. Zaten ben özgür şiir yazarım.)
elleri bomboş kalmış olan bir çocuk şarkısına meze
canından can koparan bir gülüşle geliyor karşıdan bastığı yerdeki tüm hoyratlıkları eze eze
erken bir sonbahar gelecek bu sene, çiçekler yaratıcısına küskün onu gördükleri her güneşli gece.
aslında şiir ece isimli birine değil fakat deneme amaçlı. başka bir isim için, sadece kelimeler bahane.
