her ikisi de beşeri muktedirleri yaradanın yeryüzündeki gölgesi olarak algılamış,
ve islam tarihinde sünnilikten ayrışmış,
farklı bir itikat yaratmıştır.
Derezî tarafından, Altıncı Fâtımî Halifesi EbûʿAlî el-Mansûr el-Hâkim bi-EmrʿAllâh'ın ilâhlığı, onun gayba halinde saklanan Mehdi olduğu ve tenâsüh inançları üzerine kurulu olan, ayrıca "Risalet’ül-Hikmet" (Hikmet Mekupları), ve El-Hikmet'ül-Şerife adında açık, El-Münferid bi-Zâtihî ve El-Şeriat'ül-Ruhanîyye adında gizli kitapları itikadî inançlarının temel kaynağı olarak benimseyen dinî topluluk.
