Klişe olabilir ama benim kızım olacak. Yani olursa.
Olursa, olacağı varsa bundan 5 sene sonra çalışmalara başlıyorum.
Tam bir göktürk fenotipinde olacak üstelik.
Çıkık elmacık kemikleri, düzgün bir burnu, düşük göz kapakları, kumrala çalan saçları ve buğday beyaz arası bir ten rengi olacak.
Planladığım baba figürüyle böyle tabii. Olmazsa da fenotipten kumrala çalan saçları kaybetmiş oluruz. Bu üzer. Yine de en güzel olur benim kızım, en en en güzel.
Hiç bir kadını dünyanın en güzeli sıfatıyla kutsayacak kadar çekici bulmuyorum. Gözümde mükemmelliğe yaklaşan kadın öyle az ki.
Esasen ben çok güzel kadın sevmiyorum. Daha önce bir girimde belirtmiştim bunu. Çok güzel kadın fazla soyut, gerçeklikten uzak geliyor, ulaşılabilir gelmiyor. Daha çok sanat galerilerinin vitrinlerini süsleyecek konumda oluyorlar gözümde. Önünde durup, birkaç saniye süzüp “ güzelmiş “ nidasıyla çekip gitme eylemini gerçekleştiriyorum.
Kadında kusur seviyorum. Böyle kadınların güzelliği daha somut, gerçeklikle temas eden bir güzellik gibi geliyor.
Hafızam beni yanıltmıyorsa altın orana en yakın yüze sahip kişi Scarlett Johansson idi. Ben kendisini aday gösterirdim.
Ayrıca bana mı öyle geliyor yoksa kadın şarap gibi mi?
