bu anlamsızlık ve saçmalık yığınında boğulup saçma ve sıkıcı biçimde sona doğru sürüklenirken çoğu kişinin sarf edebileceği, sarf etmesinin de normal olduğu cümle.
zihnime bir gün gece karanlığı çktü ve o günden beri en ufak pozitif şey hissedemedim. öyle yavaşça gelip geçiyor işte. anlayamıyorum.
bende bir süredir bu şekildeydim hayatımda hiç bir heycan yoktu ne kız arkadaş ne de erkek arkadaş.. Daha sonra insanlarla birlikte gülüp oynamayı öğrendim aslında arkadaş sandıklarımla arkadaşlıgın ne oldugunu öğrenmeye başladım , bunların olabilmesi için etraftaki küçük şeylerin sahip oldugu güzelliklerin farkına varmak gerekir en basitinden öğrenciysen kaldıgın odanı temizliyorken bundan zevk almalısın sonuçta kendin için yapıyosun kimse gelip aa ne güzel temizlemişsin diye sormuyacak sana..
Hayatta keşfedilecek o kadar güzel şey varken sen niye kendini dört duvar arasına sıkıştırasın ki...
