son yüzyılda radikal bir şekilde artarak 400 yıllık teleskopik gözlemlerle oluşturulmuş bilgilerdir. Başlangıçta Dünya'nın Evren'in merkezi olduğuna inanılmakta, sadece uzaktaki sabit yıldızlar ve çıplak gözle gözlenen gezegenlerden oluşmaktaydı. 17. yüzyılda Güneşmerkez model kabul edildikten sonra William Herschel ve diğer gökbilimcilerin gözlemleriyle diğer bilgilere ulaşılabilmiştir. 20. yüzyıla gelindiğinde sarmal bulutsu gözlemleri gökadamızın; gruplar, kümeler ve süperkümelerle, genişleyen bir evren içinde milyarca gökadadan sadece bir tanesi olduğunu ortaya koymuştur. 21. yüzyıla gelindiğinde görünür evrenin genel yapısı, iplikçikler ve boşlukların içinde şekillenen süperkümelerle netleşmeye başladı. Süperkümeler, iplikçikler ve boşluklar muhtemelen evrende var olan en büyük ve tutarlı yapılardır.
merkezde olmadığı çok açık. dünyamız diğer bilinen gezegenlere göre yaşam barındırmasından ötürü özel olsa da evrende o kadar önemsiz bir noktada duruyor ki sanki terk edilmiş gibi. yaşam barındırması dışında diğer gezegenlerden farklı bir özelliği yok. bırakın gezegenleri, galaksilerin hiçbiri özel değil. hepsinden bir sürü var. belki evrenimiz de özel değildir, kim bilir.
Dunya ya en yakın yıldız ın 4.5 ışık yılı uzakliğında olduğunu düşünürsek ve saman yolunun bir ucundan diğer ucuna 100000 ışık yılı olduğunu da beraberinde... tabikide milyarlarca galaksilerden oluşmuş bir evren... Bu kadar büyük ve ucu bacağı bilinmeyen yerde dünya nın yerini belirlemek imkansızdır.
