hayatı dünya veya ahiret diye ayırmadan ele alıp bir süreklilik olduğu düşünülürse söylenmesi gerekli olmayan sözdür. şu dünya dedikleri bir gölgeliktir.
insan oğlunun zihnine kazıması gereken en temel gerçektir. bu gerçeğe göre yaşanıldığında kötülükler ortadan kalkacaktır. dünya daha yaşanılası bir hale gelecektir.
zaman zaman unutulan gerçektir. bu yüzden fani dünyadan göçmeden önce, pkk terörünü destekleyen, bilim adamlarımızı suikastlerle öldürüp intihar süsü veren, dünyayı kana bulayan yahudi teröristlerden 3 - 5 tanesini gebertmek lazım ki, öbür dünyaya giderken iyi bir iş yapmış olarak gidelim.
"bugün varız yarın yokuz."
"dünya bir gündür, o gün bugündür."
"dünya delikanlı olsaydı yuvarlak olmazdı." gibi yürek yakan sözleri aklımıza getiren söylemdir.
ister teist, ister ateist, ister maymundan geldik, ister hz.Ademden geldik, istersen ben peygamberim de, istersen ben ilahım de, neticede, her insanın kabul ettiği gerçek şudur:
Dünyanın ve dünyada yaşayanların son kullanma tarihi var.
eşkiya'dan bir alıntı:
--spoiler--
korkma, sadece toprağa gideceksin. sonra toprak olacaksın. sonra sularla birlikte bir çiçeğin bedenine yürüyeceksin. oradan özüne ulaşacaksın. çiçeğin özüne bir arı konacak. belki... belki o arı ben olacağım
--spoiler--
insanı kaderci bir yapıya sürükleyip tüm hırsını, azmini yok eder. dünya hayatı geçici diye yayıp taşşakları yatanlarla dolu bu dünya. tamam öleceğiz kardeşim anladık anlamasına lakin hemen koyvermeyin. çalışın, çabalayın.
yediğiniz en iyi yemeği, seyrettiğiniz en iyi maçı düşünün. eğer bunlar hiç bitmeyip hala sürselerdi şu anda en iyi değil en sıkıcı olacaklardı. hayat da böyle işte. eğer bir noktada bitmezse insanı canından bezdirebilir.iyi ki ölüm var da hayatta herşeyi yerli yerine koyuyor.