bugün

gulten dayioglu nun yazarken sadistce bir zevk aldigindan suphe duydugum cocuk kitabidir. cocukken aglamaktan helak olur buyuyup hatirlayinca da kufredersiniz. kardeslerden biri besleme olur, bir ac kalir, ikisi evlatlik gider... * * *
ilkokulda öğretmenimizin bize okuduğu hikaye,koro şeklinde feryatların duyulduğu görülmüştür.
dort kardeş olan bir aileden biri yada birkaçı ölmüş olması anlamına gelecek soz.
ismini sozlukte gorunce gulumsedigim kitap.
kesinlikle sadistik bir tema.. ozellikle de bir cocuk kitabi icin.
Ana babalarını art arda yitiren Dört kardeş , kendi kendilerine yaşamaya çabalarlar. Renkli bir köy ortamında geçen romanda , sevgi ve özveriye dayalı kardeşlik bağları , şaşırtıcı ve zaman zaman da duygu yüklü serüvenlerle sergilenmektedir
naaptın sen gülten teyze yaa. şimdi bakınca tamam çok güzeldi, duygusaldı ama çocukken okuyup da günlerce ağlamaktan komaya girmiştim zar zor etkisinden kurtulabilmiştim.
ömer seyfettin hikayeleri gibi minik bünyeyi ağlamaktan helak eden bir kitaptı. ardından küçük golcü ve şeker kız candy'i izlerdik de öyle gelirdik kendimize.
çocukluğun hüzünlü ve güzel kitaplarındandır.
tom amcanın klübesi ya da kibritçi kızda da ağlamadık mı?

muhtemelen, çocukken en sevdiğimiz oyun olan, "fakirmişiz ve ailemiz yokmuş" diye başladığımız evciliğimsi oyunun kaynağıdır.
ilkokulda bütün kızların okuyup okuyup birbirine anlattıkları kitap. hoca okuyun özet çıkarın dese okumaz kalt... ay güzel kardeşler.
gülten dayıoğlunun yazmış olduğu dört kardein hikayeisini anlatan acıklı roman.
kitabın kapak resmiyle hafızamda kalmış, okuma fırsatı bulamadığım kitap.
(bkz: dort kardestiler)
ilkokulda iken bizim okula ziyarete gelen değerli yazar gülten dayıoğlu'nun kitabı. kitabı okurken hikayenin kahramanı olan dört kardeşin babalarının öldüğü bölümde ağlamıştım. bana okumayı sevdiren kitaplardan birisi olmuştur.
Çocukken okuyup etkisinden kurtulamadığım çocukluk romanım. ilk okuduğum roman, bana kitap okumayı sevdirmşti.
çocukluk travmam olan gülten dayıoğlu kitabıdır. hele o üvey annenin küpeyi çekip kulağı parçalama kısmı aklıma geldikçe hala ürperirim. insan çocuğuna bunu okutur mu anne?
(bkz: Daltonlar)