küçükken annanem bana ayda 1 defa maaşını çekince tavuk döner alırdı.
durumlar biraz düzeldi
haftada 1 pazara onunla gider, yükünü tasirsam tavuk doner ayran alırdı.
zevkten 4 köşe olurdum bu zamanlar.
sonra marti kesfolundu. tavugun fiyati artti, hayat pahalilasti ama bj tavuk doner hep ucuz kaldi.
universiteye başladım haftada 8 defa tavuk doner yediğimi bilirim. benle yiyenler, benim gibi olanlar hep tiksindi bundan. yiyemez oldu ben hala yedikçe zevk aliyorum. deliler gibi seviyorum, heralde o yokluk gunlerinin tramvasi. ama artik ayran icmiyorum yaninda bana fakirliği anımsatıyor diye. kola iciyorum. bide biber turşusu boyle icinde sinek olan kapta. vallahi karnım acıktı yahu
almanya da, almanlarca bol boll tuketilen bir fast food malzemesi olarak gorulup, ince kiytirik ve de adi "tüte" olan ufak bir kutunun icine konup, patates kizartmasi ve de bildigin coban salatasi ve acayip bir sos ile, en kotu 3,5 euroya gazlanan yiyecek. tadi da ilginctir burada. yiyen kisi, "nerdeee bursa daki doner, ya da memleketimdeki doner" diye ic gecirebilmektedir.
en meshuru ankarada değil bursada yapilan soganla yenmeyen sos ve tereyağı ile ekmek arası ya da pide yoğurt tereyağı sos ile porsiyon yenilen ve yaygınlaşması üzerine güzel pişirelemeyen dandik et kullanılmaya başlanan bursa simgesi.
hakkinda cok iyi hikayeler uyudurup almanlara anlatabilirsiniz. akabinde 'inandi saflar, ehehe' diye eglenebilirsiniz.
ben bir almana karadeniz'de balik cok sevildiginden ve hamsi bol oldugundan bunlari tek tek temizleyip bayagi bi ugras sonunda da döner haline getirdiklerini sonra da bayagi pahaliya sattiklarini anlatmistim. inanmisti saf herif. ehehe.
