güneşin ufka değdiği yeri gece olarak algılayıp, sevgiliye geceye git ama gündüze gel demeyi, özlet kendini bende bazen sevmekten yorulurum demeyi bilmeyen, kaybetmeyi bilip dönüşe inanmayan bünyenin kaldıramayıp, her seferinde ağladığı şarkı.
fırtınalar koparan yüreğin sözcüsü olan şarkıdır.
gidecek olan sevgiliye içten haykırılan sözlerdir.
mesafelerin dayanılmaz ağırlığı ve ona olan sevgiden dolayı biter korkusuna engel olunamaz. söz istenir çünkü kendinden emindir geride kalan gidişiyle sevgisi daha da artacak ve o varmış gibi yaşayacaktır. unutulmak her insanı üzer. söz istemek unutulmak istememekten kaynaklıdır. lakin çırpınışlar boşunadır. herşey zamanın getirisidir.
ama yine de ben tüm kalbimle derim ki; söz ver geri gel bekliyor olacağım...
Hiç bir zaman gerçekleşmeyecek bir eylem için boşu boşuna alınacak bir sözdür. Hiç kimse dönmez gittiği yerlerden dönse bile ya birşeyler eksiktir ya birşeyler fazla.
sevdiğinden ayrılman gereken andır. daha "sevgili" sıfatı bile taşımamaktadır hatta, ama bilirsin odur doğru kişi. sıkı sıkı sarılırsın çünkü uzunca bir süre o kadar yakın olamayacaksın, hatta onu göremeyeceğini farkındasındır.. tam da arkada çalar bu şarkı. "bana nolur ellerini ver, oraya git ama yine gel, döneceksin diye söz ver".. hem de canlı canlı sölenir. sen bomboş bir binada onunlayken bahçeden gelir yüksek sadakat'in sesi. ne de güzel şarkıdır, nasıl da yerine oturmuştur..
dinleyen herkese güzel geldiğine eminim, ama eğer bir anınız varsa bu şarkıyla aylar sonra bile dinlediğinizde deli gibi ağlamanıza sebep olur.
sevgiliyle tüm gece konuşulmuştur.
aranızdaki sevginin gerçekliğinden şüphe duymamaktasınızdır.
ayrılmak zorundasınızdır.
şimdi sormayın, fiskoslaşmayın öyle "hem seviyorsunuz hem de ayrılıyorsunuz ne iş lan?" diye.
öyle hacı.
bazen şartlar öyle gerektiriyor.
boşuna dememişler ya "severek ayrılanlar bilirler ayrılığı" diye.
farkında karşınızdaki durumun.
mecbur olunan şeyi yapmak gerekmektedir.
fakat ağzından sadece iki cümle dökülür.
birisi "unutma,seni seviyorum."
diğeri ise "döneceksin diye söz ver!"dir.
velhasıl, en içten konuşmanızla cevap verirsiniz:
"söz veriyorum!"
-döneceksin diye söz ver! söz ver ulan!
-döneceksin, söz! yarraanı yiyim abi dur tamam.
-bi daha söyle!
-döneceksin abi, döneceksin
-söz mü!
-söz!
-elbette dönecem yarakım.
güneşin ufka değdiği yer
oraya git ama yine gel
döneceksin diye söz ver
böylesi hepsinden güzel
git özlet kendini yine gel
döneceksin diye söz ver
dinle uzaktan çalan şarkı hicazdan
yaktık seninle biz bir yangını yenibaştan
dinle uzaktan küllerin arasından
madem herşey biter yine başlar yenibaştan
bana ne olur ellerini ver
gideceksin ama yine gel
döneceksin diye söz ver..
