efendiler, ülkelerin yönetilmeleri hadisesinde "duygusallık" dediğimiz şey yoktur. öteden beri yoktur ve tarihin hiç bir alanında olmamıştır. hadi ama kurtuluş savaşımızı verdiğimiz sıralarda pakistan'da şu "çocuğumu satın alın ki türkiye'ye yardım edeyim" diyen ana... bakınız ki kendisi devlet başkanı değildir, olamaz da zaten. kaldı ki devlet eli ile böyle bir duygusallık sergilenecek olsa dahi bunun belli sebepleri vardır. misal çanakkale'den bir geçit olduğunu düşünün... vay o pakistan da dahil olmak üzere bu coğrafyanın hâline.
evet gene aynı yerden vereceğim sıradaki örneği de. misal gene kurtuluş savaşı verdiğimiz dönemde rusya'nın silah ve mühimmat yardımı aşikârdır. peki neden? çok mu sever ruslar bizi? bana kalırsa doğu beyazıt'taki ishak paşa sarayı nın kapısı'nı daha çok sever ruslar. alıp götürmezlerdi yoksa ki vaktiyle. ayrı mesele. ruslar'ın derdi oydu ki bölgede hakim olacak o türlü güçler, işlerini zorlaştıracaktı rusların. hem biz türk erkeklerinin namı da malum. yok lan bu bir etken değil, çok ciddi bir konu olduğu için sıkmayalım istedim azmedip de okuyanları.
devam etmek gerekirse eğer haçlı seferlerine kadar iki tanesini bir arada göremeyeceğiniz dağınıklıkta yaşamlarına devam eden bugünün avrupa devletlerini örnek olarak alabiliriz. haçlılardan önce emsalleri yok ki iki tanesi bir araya gelip de birlik olsunlar. he tabi sonrasında fena kenetlenmiş pezevenkler. demir çelik topluluğu falan derken günümüze kadar uzanmışlar avrupa birliği adı altında. neden peki? misal ispanyollar ile fransızlar çok mu severler birbirlerini? ya almanlar? hadi italyanlar çok sevecen olsunlar diyelim ki...
devlet yönetiminde inançlar da, duygular da devre dışı kalır. evet, bundan sebeptir "kardeş katli vacip" kılınmıştır. aman devlete zeval gelmesin...
misal kendisinin inancına göre şarap içilmesinde bir beis olmayan bir devlet adamı pekala şarabı yasaklamaya kalkmıştır belli hadiseleri takiben. ve bu kararına karşı da çıkılsa, hakkı teslim edilmiştir bu adamın yaptığı işin. ama bir de "ben böyleyim, herkes böyle olsun" diyerek duygusal hareket eden pezevenkler vardır tarihin başka başka sayfaları ve dünyanın başka başka coğrafyalarında.
heh işte bu pezevenkler de hep tutarsızlık seyahatleri ve yönetimdeki dangalaklıkları ile anılmışlardır.
bana kalırsa dünya üzerinde devlet yönetimine talip olan adaylara "duygusal geçerlilik" testi uygulanmalı. çok duygusal olan, öfkesini kontrol edemeyerek potansiyel tehlike sahibi pezevenklere ülke yönettirilmemeli ve aslında bu dediğimiz de "küresel" bir anlaşma ile sağlanmalı ve böylece dünyanın daha da güzel bir yer olması amacına uygun bir adım atılmalıdır.
