işin ilginç tarafı, dudaklarla yapılmayan şeylerin toplumlar ve düşünce sistemleri içinde genel kabul görmesi. özellikle toplum önünde dudakların kullanılmaması gerekiyor sanırım...
bu tip toplumlarda ve öğretilerinde çoğunlukla çoğunda az konuşmak bir erdem ya da daha dindar toplumlarda ortalıkta öpüşmek yasak. şarkı söylemek, ıslık çalmak saygısızlık.
bu dudaklarda bir numara var ama...
toplum size br şeyler dayatıyorsa emin olun tersinde bir numara vardır... o yüzden;
sevdiğini öpmek tir. konuşmak gülmek günde 1546987899 kere yapılabilir. çok yapıldığı için güzelliği kalmaz artık. ama sevdiğini öpmek dudaklarla yapılan en güzel şey dir. heleki canı sıkkınken yapılmışsa, o anda hiç beklemiyorken yapmak en güzeli dir.
