duâ bir ubûdiyettir; ubûdiyet ise, semerâtı uhreviyedir. dünyevî maksadlar ise, o nevi duâ ve ibâdetin vakitleridir; o maksadlar, gàyeleri değil. meselâ, yağmur namazı ve duâsı bir ibâdettir. yağmursuzluk, o ibâdetin vaktidir; yoksa, o ibâdet ve o duâ, yağmuru getirmek için değildir. eğer sırf o niyet ile olsa, o duâ, o ibâdet hâlis olmadığından, kabule lâyık olmaz.
Dua, her ne kadar kalpten edilirse, Allah'a o kadar yakın istekde bulunmuş olursunuz. Hele ki özel günlerde (üç aylar gibi) Allah'a yakın durmak, insanı huzur içinde tutar.
