hepimizde biraz kötülük var aslında. mutlak kötü veya mutlak iyi değil de grilik var varoluşumuzun merkezinde. siyah ve beyaz uçlar değişkendir. canlılığın evrimi içerisinde hayatta kalma ve pragmatizm yani faydacılık ön plana çıkmıştır.
her ne kadar ben iyiyim sen kötüsün gibi algılara kapılıyor olsak da, en ilkel ve karanlık zamanlardan günümüze evrilerek gelen içgüdülerimizin programlandığı şekilde hareket ediyoruz ve bunu fark etmiyoruz. doğanın programlaması özgür irade ilüzyonunu da içeriyor.
Varlığından itibaren ruhun nötr olduğunu düşünüyorum. Ona iyi veya kötü vasfını yükleyenlerin insanın kendileri olduğunu, yaptıklarımızdan yani tercihlerimizden etkilendiğini ve ona göre iyi veya kötü safa doğru yöneldiğini düşünüyorum.
