saat 00:00'da kutlanılanı makbul olandır. insan hatırlanınca mutlu olur, gözleri yaşarır. kutlamayan, unutan arkadaşlara öyle bir bakılır ki " senide arkadaş belledik " bakışıdır bu.
bir de mesai arkadaşınız hiç beklenmedik şekilde size süprizler hazırlamışsa, odaya hoş geldin yazıları, masanın üstüne mutlu yıllar yazısı, oturacağnız sandalyeye bir hediye ve güzel bir yazı ile sizi nirvanaya ulaştırabilir. o bu satırları hiç okumayacak biliyorum ancak sonsuz teşekkür eder ve o kocaman yüreğine selam ederim. ablam benim.
baktığımız zaman tüm insanlar doğum günlerini doğdukları günün yıl dönümü olarak nitelendirmiştir. oysa yaşam içerisinde bizler çok kez ölür ve yeniden doğarız. birçok karanlık , birçok gündüz yaşarız ve bu gündüzlerin herbiri yeni bir doğum günüdür aslına bakılırsa.
belki doğduğumuz gün acı bir gün ifade eder bize." ulan ben niye doğdum şimdi ? uğraştığım işlere bak. " deriz. doğum günü kutlamak aptalca gelir. oysa kutlanacak o kadar çok doğum günü vardır ki.
ölüm için bir şey söyleyeyim. "ölüm, hayatımızı kaybetme yollarından sadece bir tanesidir." yani bu kadar hayat yitirme varsa yaşamın içerisinde, birçok da doğuş var demektir. mesela yıllarca beklediğimiz sevgiliye kavuşmak , mesela mükemmel bir konser vermek , mesela en dertli zamanında arkadaşlarınla şahane bir gün geçirmek.
yani birçok doğum günümüz vardır bizim. her yeni başlangıç , eskiyi silip yepyeni bir sayfadan bakmak hayata . hepsi doğum günlerimizdir.
kentsoylu bir aşkın karşısında arabesk kalmış bir doğum günü mektubumdan alıntı bir paragraf keserek anlatmak gerekirse;
"belki bilirsin, ben doğum günlerini pek takmam. ama bu sefer doğum günü klişelerinden birkaç şey isteyeceğim senden. birincisi, herkesin yaptığı birşey olarak doğum günü çocuğunun dilek tutması... yazıyı yazan ben ve alan sen hakkında, içinde bizim olduğumuz bir dilek olsun. ikincisi için de, kendi doğum günü tanımımı yapmam gerek. bence doğum günü hergün olabilir, her yeni bir başlangıcımız, her yeni güzel bir şeye başlamamız doğum günümüz olabilir. biliyorum hayatında birçok aksaklık var ama bu doğum günüde bir de benim tanımım doğrultusunda doğum günü olmasını diliyorum. sorunları çözüp, hayata yeni bir yön vermek... "
e tabi cevabı da var bugün... o yüzden bugün benim belki de harbiden doğum günüm. ya da öylesine günlerden bir tanesi.
sadece ölüme yaklaşıldığını unutturmak için kutlanan gündür. insanların daha üzgün daha depresif olması gerekirken *sevinerek yaşının ilerlediğini gözardı etmeye yarayan gündür.
(bkz: keşke çocuk olsaydım büyümeseydim)
(bkz: keşke keşkeler olmasaydı)
değişik bi gündür doğal olarak hele birde doğulan gün cumhuriyet bayramıysa ya bak senın ıcın bando takımı getırttık evın onune gıbı espiriklere maruz kalmak cok normaldır.Amma velakın gözleri yasartır,sevındırır daha ne denılırkı ıste ıyı kı doğulmuştur.
her seferinde bir ölüyiyenin çıktığı günlerdir.
+kardeş kusra bakma hediye alamadım
-ya ne önemi var mühim olan gelmendi(way *mına koduğum her sene boyle yapıyor pasta masta yok ulan sana)
insanların kendilerine verilen değeri anlamada ki son ölçütü.
birinin doğum gününü hatırlarsan onu önemsiyorsun, unutursan önemsemiyorsun.
bu kadar basit, bu kadar düz.
telefon hatırlatmaları n'olacak kuzum? hatırlansın da ama yalan, ama gerçek.
selametle.
ilk gençlik yıllarında kutlaması bir hayli keyif veren sonraki zamanlarda eğer dolu dolu bir yıl geçirilmemiş haybeden zaman tüketilmiş, günü geçirme telaşında günler aylar unufak oluvermişse elinizde gelmesini hiçte istemediğiniz gündür.
dexter'ın bir bölümünde bile incelenmiş bir konu. çok matah bir şey çünkü.
ya bir insan evladı (evet, dünyadaki altı küsür milyar bir boka yaramaz insandan herhangi biri) ne sapık bir narsistlikle doğduğu günü kutlar? sen doğdun da ne oldu? bu ne manyaklıktır?
bi de tebrik etmedin diye kızarlar, tebrik edince teşekkür ederler. yuh, oha!
ne doğum günü kutlarım, ne benimkini kutlayanı sallarım. hatırlamak ve hatırlanmak için bu derece narsist ve bencil olup özel günler uydurmaya gerek yok ki.
duygusallığın bogazına kadar çıktığı yılda birkere dahi olsa şu yaşıma geldim neler gelip geçirdim diye hüzünlenip sonra hediyelerden manyak olma durumu.hal böyleyken dogumgünü olan birini yalnız bırakmak olmaz bu yüzden kutlamalar yapılır.sırf teselli için.yogun olup bugünü unutan özel insanlar için ise yak cinsi adı verilen tibet öküzü modeli uygun görülür.
her sene gelip çattığında inceden bir heyecan kaplar "bu sene kredi kartları ve gsm operatörü dışında kim hatırlar acaba" diye. çünkü siz eski sevgilinin bile doğum gününü hatırlayan birisiniz sonuçta dostluk var filan yani kimsenin doğum gününü unutmayan bir insansınız. hatta bazen unutulmaktan şikayetçi olan dostalara sürpriz doğum günü partileri bile düzenlersiniz yani hatırlı bir insansınız. ama işte özel olarak kim hatırlar diye merak da eder insan ve o gün gelip çatar ama kimse hatırlamaz evet hiç kimse bir telefon da işi görürdü hatta bir kısa mesaj ama yok işte yok anasını satayım bu saat oldu yok. aslına bakarsan sorun da yok. sene yine devam ediyor hep etti zaten daha kaç eylül gelir ekim var sonra şubat nisan, temmuz var ağustos var dostlar da var hep var olsunlar.
önemli değil lan bu. ne ki sonuçta? her senenin aynı günü. peki sene ne? gün ne? bırak onu, zaman ne? hepsi insan üretimi kavramlar, olgular. mutlak gerçeklik değeri olmayan şeyler. diğer bir deyişle, aslında varolmayanlar. bi' nevi "14 şubat" hadisesi yani bu. herkesin kırmızı renkli yastıklara, ayıcıklara yüklenmesi gibi... varsa yapılacak bir şey, bir günü beklemesin bir insan. zaman ne ki?
http://www.hediyedenizi.com/DogumGunu/dogum_gunu.php adresinden manyak güzel istatistiklerini görebileceğimiz gün. inanılmaz... siz doğdugunuzda popüler olan parçalardan, o günün gazete manşetlerine kadar... okurken "ulan bu benim" diyorsunuz.
bence dünya üzerindeki akılda kalması gereken en özel gün.sevdigin insanlar için tabiki düsünsenize dünyaya gelmiş o gün ve siz de onunla tanışabilmişsiniz hayatınıza girebilmiş . sevgililer günü falan filan faso fiso ama dogum günü özeldir özel kalmalıdır,hatırlanmalıdır.
