Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın ismiyle.
1- Yaratan Rabbinin adıyla oku!
2- insanı bir kan pıhtısından yarattı!
3- Oku! Rabbin sonsuz kerem sahibidir.
4- O Rab ki kalemle yazmayı öğretti.
5- insana bilmediği şeyleri öğretti.
6- Hayır! Doğrusu (kâfir) insan azgınlık eder.
7- Kendisinin muhtaç olmadığını zannettiği için.
8- Muhakkak ki dönüş mutlaka Rabbinedir.
9-10 - Namaz kıldığı zaman, bir kulu engelleyeni gördün mü?
11- Gördün mü (ne dersin?), ya o (kul) doğru yolda olur,
12- Veya kötülüklerden sakınmayı emrederse?
13- Gördün mü, ya bu (adam, hakkı) yalanlar, yüzçevirirse,
14- O adam, Allah'ın kendini gördüğünü hiç bilmiyor mu?
15-16 - Hayır, hayır! Eğer o, bu davranışından vazgeçmezse, and olsun ki biz, onu perçeminden, o günahkâr ve yalancı perçeminden tutup cehenneme sürükleriz.
17- O zaman o taraftarlarını yardıma çağırsın.
18- Biz de Zebanileri çağıracağız.
19- Hayır, sakın onu dinleme de, secde et ve yaklaş!
saçmadır, çünkü doğada muhteşem bir denge falan yoktur. örnek olarak "dünyanın yörüngesi 10 cm uzak olsa donardık, 10cm yakın olsa yanardık" geyiği verilebilir *******.
doğada bir denge halinden sözetmek mümkün müdür sorusunu akla getirir. zira her an sayısız tür şu yada bu şekilde ortadan kalkmaktadır, ay her geçen gün dünyadan uzaklaşmaktadır ve dünyanın ekseni değişmektedir.
yaratılışı ve dolayısıyla ilah kavramını reddetmektir...
yerlerin, göklerin, yerin ve göğün içinde bulunanların, dağların, denizlerin, ormanların, en küçüğünden en büyüğüne tüm canlıların varolmasını ilah kavramı ile açıklamak istemeyenlerin tutunduğu bir daldır aslında tesadüf...
aslına bakarsanız olay biraz geriden başlıyor, şöyle ifade edeyim...
arkadaşımız çevresi ya da yaşadıkları dolayısıyla, okuyarak, araştırarak bir karar vermiştir...
bu karara göre kendisinin dini bir hayat yaşaması mümkün görünmemektedir...
çünkü dini hayat yaşayanlar ona göre ne sosyal olarak ne bilimsel olarak ne siyasi olarak ne sanatsal olarak v.s sebeplerden dolayı dünyaya çok kötü örnek olmaktadırlar...
bu arkadaşımız da kendisini bu grup ile asla bir tutamayacağından dolayı kendisini bu grubun dışına atar ve adına da ateizm der...
bundan sonra mesele şekillenmeye başlar...
dini gruptakiler neye inanıyorsa, bu arkadaş ve grubundakiler onun tam zıddına inanmak mecburiyetinde hissederler kendilerini ve buna göre tüm inanç sistemlerini dizayn ederler...
bu dizaynın en önemli parçalarından biri ve belki de temelini oluşturan unsur ise evrenin varoluşudur...
dini grup bu noktada ilah ve yaratılış kavramını öne sürer ve işin içinden sıyrılırlar...
bu arkadaşımız ve içinde bulunduğu grup ise hemen her konuda olduğu gibi bu konunun da bilimsel bir temeli olduğu açıklar ve saatlerce size binbir türlü bilimsel açıklamalar yapar...
ama iş öyle bir noktaya gelir ki, orada bilimin de herhangi bir etkisi veya etkinliği söz konusu olamaz...
orası, ilk varoluştur, ilk meydana geliştir, ilk harekettir, kendisinden sonrakilere etki edecek ilk mekanizmadır...
dini grup bunu "o ilah doğmamıştır, doğurulmamıştır, varlığı kendindendir, ondan öncesi yoktur, ona hiç bir şey denk değildir" inancı ile açıkları...
bu arkadaş ve grubu ise buna tam olarak tesadüf der...
aynı mantık yani...
biri kendini bir ilaha teslim eder, diğeri kendini tesadüf felsefesi ve inancına...
temel dayanakları aynıdır, sadece isimleri farklıdır...
şimdi soruyorum sizlere, bunca şey için değer mi arkadaşlar birbirimizi üzmeye...
100 sene sonra, bugün varolan hiç bir insan dünyada olmayacaksa, lütfen artık huzur ve barış içerisinde, birbirimizin inançlarına saygı duyarak hep birlikte yaşayalım...
bu dünya hiçbirimize kalmayacaksa, ki zaten kalmayacak, o zaman dünyamızı güzelleştirmek ve daha yaşanılabilir hale getirmek için çalışalım...
