devlet hastanelerinde sıra beklerken çıldıran ve özel hastanelerde muayene olmak için para çalan dramatik hayat kesitlerini nefis uslubu ile birleştirerek gelecek nesillere aktaran romanlar olurdu heralde.
suç ve ceza -> cezası verilmeyecek suçlar
insancıklar -> seçmencikler
ölüler evinden anılar -> mamak'ta 2 yıl
ecinniler -> moskovoya!
karamazov kardeşler -> aşk-ı memnu
yer altından notlar -> göle inen nur
ezilmiş ve aşağılanmışlar -> ezilmekten zevk aldığı düşünülenler/her dönemin seçmeni.
suç ve cezayı yazardı ama bu kez hem "içerik" değişirdi hem de ilk ve son yazdığı roman olurdu ömründe çünkü ancak bitirebilirdi türkiyedeki olayları yaza yaza. hatta bitiremeden ölürdü.
