seçmek, gelecek ya da geçmiş için değil anlık durum için yapılmalı. çünkü değişimin sürekliliği her şeyde. değişti, değişiyor, değişecek...
serseri bedenlerin ince ruhları.düşünmeden çıkmak istiyorlar sadece. zamanı yaşamak içinde bulundugu gibi. o anın bir daha gelmeyeceğini bilerek koşmak...
yalnızlıgına kaç dostum! görüyorum ki her yerini ağılı sinekler sarmış. kanını emmek için uçuşuyorlar etrafında. onlara kızma. çünkü hep varolacaklar...
yalnızlıgına kaç dostum! kendine dön. senin yazgın sinek kovmak değildir ki...
Nesine göre ki kiymetin degeri, yüregin çömelir egilir boynun, degeri biçilir kenara atilir, kiymetin de çikari varsa çikari yerinde dilenir, her duada tanri bin azarladi, ve bendim her nazarda pay kapandim zarlarim düsesti, esti madem bu matem bedeldi tanri her dem, bu deprem çökertti onca yonca bunca yikici darbe harbe motive etti gözümün önüne serdi derdi ferdi çikarin alevi sardi vardi her temelde tek emel. Yalanci dostu aldi karayel ardina ve herkes maske takmis, surati sarkmis, yüzünü asmis, kaç kurtul balonun kahramani seytan, bulamacin içindeki tüm rhymelar isyanda. Ve degerin degeri kalmamis, ve her yarista çikarin adimi önde, adimi koyarim, adimi saklarim derinde. Adimiz hangi kelime, anamiz nerede hangi cehennemde yaniyor? Yanimiz hep mi bostu? Kanimiz kardes de oldu neyse.
Yanima aldim kendimi ve yürüdüm ince çizgisinde yolumun ortalikta görünen herkesin adi yabanci, herkes kendi maskesiyle dolasir oldu yanibasimda, tanimaz oldum yüzleri ve keskelerle avunur oldum. Düslerimde gördügüm yüzüm benim mi? düsünür oldum, onca maske gözümün içine bakiyor sorgularcasina, ve burasi hep yabanci, hep yalanci doldu, çikmak istiyorum artik disari, birakin gideyim kendimi alip.
Yaratan beni dünya arenasina soktugunda tektim, her nefesi soludugumda hep Yektim bu ücralarda ben beni mi kaybettim, ve düsman kelimesinin anlamini arkadas sifatini tasiyanlardan ögrendim. Insan, insanligin hocasi durumunda eli masali. Hergün baska derslerde karsimda bambaska bir hoca abide, her sinavda farkli notlar almanin piskolojisine adim attigimda sanirim ilk okuldaydim, yani çocuktum, yola çikmis yeni yolcuydum, ben bu yolda çok mola verdim, muhabbete daldim, yolumu uzattim. Çok sima tanidim, ima aldim yüzleri aklima kazidim, adi anildiginda iste dostum dedim, adim anildiginda tanimam dedi takti maskesini yüzünü çevirdi ve sildi kalici tüm izleri, geri getiremedi zaman eskide kalan ani defterimi, her sayfada düstü maskesi. Simdilerde gözümün içine bakan herkes çikar pesinde takma ifadeler ardina gizlenmis tüm fesatlar, hesaplar egoist sevgilerinde sakli rüyalarinin sayilarini maskelerde gizlenmis tüm yüz hatlari. Bir zaman selamladi bu adami ve adimi unutmadi.
dost arkadaştan öte olan kişidir. dost kardeştir.
ağlayacak omuzu olandır. seni senden önce düşşünendir.
senin için üşenmeden canını feda edebilendir.
ne yazıkki günümüzde olmayanlar arasındadır. her sorduğumuz yerde taze bitti cevabını aldığımız birşeydir.
Dostumdu önceleri,
Göznurunu kitaplara dökmek varken
Avare gezerdi caddelerde.
Dünya böyledir zaten,
Kadın olmasın ara yerde.
Bir varmış, bir yokmuş aramızdaki dostluk.
Kızına kıl kadar olsun göz koysaydım,
Derdim, buydu korktuğu.
Odama uğramaz oldu, semtimden geçmez;
Oysa bir ben vardım içli dışlı olduğu.
seni sen olduğun için sevendir.beraber gülüp beraber ağladığın,yaşadığın her anı eksiksiz anlattığın insandır.olmazsa olmazındır.iki gün görmesen özlenendir.onun dertleriyle ağlayıp,sevinçleriyle sevindiğindir.en mutsuz anında bile seni güldürebilen,varlığını hissetiren kimsedir.en az kendin kadar güvenirsin dostlarına.bir nevi ailede denilebilir ama bazen sana ailenden bile yakın olurlar.seni hiç bir zaman bırakmasını istemediğin,yeri dolmayacak arkadaşlardır.artık arkadaştan öte kardeştir senin için.iyiki varsın dost...
en çok sevilen arkadaş..
kalbe en çok dokunan birde;hem sevmesiyle hem acıtmasıyla..
ve canınızı "o" yakınca,hep canınız yandığında koştuğunuz "o" olduğundan çıkılmaz oluyor.ama o öyle tarifsiz bir teslim ki,hemen geçiyor bir bağ yeniden bir arada tutuyor sizi.
uzakta olan, özlenenlerdir... yanında olsun istediğindir...
olsunki, acısının benim de acım olduğumu görsün. dayasın şimdi gögsüme kafasını ağlasın tek ağlayabildiği yerde, olsun ki; elini tutabileyim şimdi onun, güç vereyim, atılan çelmeyle tökezlediğini göstereyim ona, düşmediğini anlatayım...
Sürekli açılan yeni sayfalarla yıpranmış hayatta yeni bir defter açandır gerçek dost.
"If you're alone, I'll be your shadow. If you want to cry, I'll be your shoulder. If you want a hug, I'll be your pillow. If you need to be happy, I'll be your smile. But anytime you need a friend, I'll just be me."*
eriyoruz en sade zamanında hayatımızın... el ele tutuşmuşuz, denize bakıyoruz... düşüncelerimizde olduğu gibi en dipte bir yaşam bulmayı umuyoruz... düşüncelerimiz gibi, en sade... en dip...
aşığı olduğumuz denize hediye etmek bedenlerimizi... tek isteğimdi...
atladık. birbirine kenetlenmiş yüreklerimiz gibi değildi ama ellerimiz... ayrıldılar ve uzaklaştık.
ben en dipte ararken kaybettiğim ışığımı, sen beni aradın... kaybolmama izin vermedin sonsuzluğumda. geride bırakmış olduklarımız vardı, haklıydın. çıktık, boktan olan hayatlarımıza kaldıgımız yerden devam etmek adına, karaya...
su dolmuş ciğerlerim, morarmış dudaklarım... gözlerim kapalı olsa da duyuyordum sesini. çığlıkların beynimde kurşun etkisi yarattı adeta. beni sevecek bir kişi için yalvarmıştım tanrı ya oysa ki. sen nereden çıktın?
ah dostum...
birlikte kaybolmalıydık o yolda... elimi bırakmadan, ciğerlerimiz patlayana kadar tuzlu sudan, bakıp gülecektik birbirimize... gözlerinin en derininde bulacaktım kaybettiklerimi yine...
izin vermedin bana...
