dorian gray, herkesin gözüne ve aklına farklı gelen bir karakterdir. kitabı okurken herkes farklı görür onun portresini. çünkü o etik ile estetik dengesinin arasında kurulmuş bir köprüdür, bir anlayış geçididir.
ne mutlu, ne mutlu böyle bir kitap yazana ve böyle bir karakter hayal edene.
dorian gray sonsuza kadar gençlik ve güzellik ister.satar ruhunu şeytana ve sonsuza kadar genç,güzel kalır.onun yerine ise portredeki dorin gray yaşlanır çirkinleşir.hiç bir şey karşılıksız değildir ve sonsuz güzelliğin bedeli de kalpsiz,kötü,iğrenç bir adamdır.
2009 yapımı, kötülüğün ve zevkin çekiciliğine dair enteresan bir film. Ben kitabını okumadım ama filmden de keyif aldım yeterince iyi işlenmişti. Şeytanla anlaşma üzerine benzer nitelikte filmlerden biraz daha ayrı durmuş; olay sadece ruhunu satan adamın geçirdiği zevklerden ibaret olduğundan bazen sıkabiliyor ve cevapsız bırakılan sorulardan ötürü de izledikten sonra pişman edebiliyor.
"https://www.planetdp.org/...orian-gray-dp12605#1" ;
oscar wilde in tek romanı. dorian ın dileğine göre kendisi yaşlanmak istemez, dış güzelliğine çok önem verir. bu da onu kibirli biri yapar. bunun sonucunda portresi onun ruhunu temsil eder ve ne zaman kötülük yapsa portre çirkinleşir. dorian da kitabın sonunda kendini öldürür.
