bir kez başıma geldi. Parayı uzattım ve;
- Bu ne kardeş?
- yetmiyor mu?
- bir de dalga mı geçiyon?
- hayır ne yapabilirim?
- ufak paran yok mu?
- yok
- ben bunu bozmam kardeş
- niyeki bozuk mu yok?
- var ama bozmam.
- neden?
- bozarım da bana yakışmaz.
- nasıl yani?
- arkamdan küfür ederler sonra 1tl için 100tl bozdu diye.
- anladım abi nasıl yapalım?
- sonra verirsin.
- tamam abi sağol.
Arkaya doğru ilerliyorum ve içimden "hay a.k. böyle işin ya bu da bozmadı".
para üstünü beklerken türlü işlere kalkışmak ,ilk önce şöför mahalinden yola bakıyormuş gibi yapmak (ulen daha yeni bindin hemen nerede ineceğine bakıyormuş gibi yapılmaz ki) sonra elini cebine atıp sanki evden birşeyler unutmuşta acaba insemmi tarzından kandırmacalar. cam silmeler, mavinlik yapmalar hep bunlara örnektir.
para sahte olduğunu iddia eden şoföre yapılması gereken en zevkli şey.
başıma geldi ondan diyorum. bankadan yeni çektiğim beş liranın sahte olduğunu o kalabalıkta bana inatla inandırmaya çalışıyor şoför. küçük bir tartışmadan sonra paramı alıp 200 lira verdim. adam utanmadan başkasını ver diyor. hey yarabbi para mı beğendireceğiz? başka param yok. ya bunu boz. ya da başkası yok diye cevap verdim. adam sonrasında sahte olduğunu iddia ettiği beş lirayı aldı. sevimsiz herif. yüzü hala aklımda
minibüs şoförünü geçtim diğer yolcularında sinirini bozar.hele birde bunların o tıklım tıklım minibüste çantasından 2 saat cüzdan çıkarmaya çalışıp,çıkardığı cüzdandanda 100 tl çıkaran türleri vardır ki yaka paça dışarı atılmalıdırlar.o kadar asortik olmalarına rağmen neden minibüse bindikleri merak konusudur.
dolmuşa para vermemenin çok sinsice ve hunharca bir yoludur. siz siz olun, böyle lavukluklar yapmayın. günün birinde aynı şöföre denk gelme ihtimalinizi düşünün...
eğer ankara'da herhangi bir dolmuş hattında ve kalabalık bir anda 100 tl gönderdiyseniz para üzerini unutun zira gelmeyecektir. ankara'da yaşayanlar bunu çok iyi bilirler.
