"ışıklarda."
ışıkların orada incem diyemeyen yolcuyu kim n'apsın? ne bu şiirsel anlatım? ışıklarda, çok uzaklarda bir durak var şöför bey... sevmesek de orada ineceğiz. o durak bizim durağımızdır, ışıklarda...
'sallanda dökülelim köşede' gibi bir şekliyle beni benden alan cümleler bütünüdür.
haa bu söze gelince şair burada şoföre seslenmiş. minibüs, ağaç; inecek olanlarda, armuta benzetilmiş.*
- musait bir yerde indirir misiniz
- kaptan köşede birakir misin
- yol agzinda incek var
- incek var
- ağır ol
- kaptan indir
- şöför bey oğlum incem ben
- çüşşşşşş inecek var dedik diğer durağa geçtin!
- az sonra indirir misiniz!? (bunu dün duydum 10 sn sırıtmama sebep oldu sağolsun. bu ne ya az sonra felan. çok tv seyrediyoruz ama bu kadarda belli edilmez ki...)
büyük bir aptallık yapıp en arka köseye oturduysanız ve ayakta, oturandan daha fazla yolcu varsa artık bu istek için cok geçtir. ineceginiz yer ilerde görünür, yaklasırsınız, biri inse de bende insem masumiyetiyle beklersiniz ama nafile. allahın belası yerde kimse inmez! sonuc? yaklasık bir kilometre ilerde iner geriye yürürsünüz. tabi ki söve söve...
1.agresif ton:
-dur burda kardeşim,inecem ben,aç kapıyı!
2.sempatik ton:
-müsait bir yerde şöfor kardeş,ihihi.
3.yaşlı teyze tonu:
-oğlum,şu az ilerde inivercem ben,unutma emi?
4.ahbapvari ton:
-müsait bir yerde birader!
