önce sesi duydum, güldüm, sonra sesin geldiği yöne baktım bir daha güldüm. bunu diyen adam, tipik her hafta iddaa oynayan kahvane adamlarından biriydi. niyetim adamı eleştirmek asla değil ama öyle bir yozlaşmışızki o çarpıklığı, o tuhaflığı anlatmak kabil değil artık.
biran dolmuş şoförünün matematik dersi verdiğini hayal ettim, ve şoförün "son duraak" sesiyle uyanmışım.
dolmuş şoförüne hocam diyen insan ağız alışkanlığından. ülkemizde çok kullanılan bir hitabet şeklidir. bakkala giden kişi abi birader hemşerim gibi kelimeleri kullanmak yerine. hocam kelimesini söyler. ülkemizde bir insana en çok hitaben kullanılan iki kelime vardır. biri toprağım. diğeri hocam.
"dolmuş şoförü şuradan bir kişi alır mısın?" yerine "hocam şuradan bir kişi alır mısın?" daha bi edepli olduğu için öyle sesleniyordur muhtemelen.
Bu yüzüden "hocam" sıfatını kullanan insanlar mevcut aramızda şükürler olsun.
(bkz: ezmek yerine yüceltmek)
