özellikle üniversite hastanelerinde ki doktorlar, sizi tamamen bir iş bir kobay olarak görüyorlar. işlerine gelmezseniz ilgilenmiyorlar bile.
tam 4 kere acile gidip önemli birşey yok diyip, başhekimliğe şikayet ettiğimizde anında hastaneye yatırım, başında profesörlerden geçilmez. sonucu da ölümle sonuçlanan bir hastalıktır.
bu ve bunun gibiler kimilerinin evlatlarını kimilerinin de babalarını elinden alırlar. sonrada biz elimizden geleni yaptık. nah yaptın! 4 kere acilden çevirdin, üstünde en olmadık ilaçları denedin. şikayet ettikten sonra ilgilenmeye başladın. sus payı olarakta yatak ücretini almadın!
sözümüz sadece şerefsizlik yapan doktorlaradır. asla ve asla canını dişine takan doktorlara lafımız yok. kendi canlarını hiçe sayarak riske alan çok doktorlarda var elbet. amma velakin bu tip şerefsizler yüzünden de onlarında adı kirleniyor ve olan bizim gibi vatandaşlara oluyor.