tanım: şüphesiz ki tek ortak noktaları insan olmak ve insan olmanın getirdiği duygulardır. Fakat ikincisinden bile o kadar emin değilim. geri kalan her şeyleri farklıdır. hayta bakışlarından çevrelerine kattıklarına, ülke ekonomisine yaptıkları katma değerden ellerindeki zamanın değerine kadar..
ilkokulu bitirememiş adam küçüklüğünden beri çalışıp, didinip büyüyünce büyük paralar kazandığında bir hastane açar. doktora yapan adam da orada doktor olarak çalışır. böylece birisi işveren diğeri işçi olur. hayat diploma değil, akıl sanatıdır.
her ikisinin de "yahu biz hayatımızın en verimli zamanlarında neden yere düşen yaprakları temizliyoruz, komutanlara çay servisi yapıyoruz" diye sorgulamaları gerekir.
insanlar büyük oranda yaşadıkları ortam içinde şekillendiklerinden; kimse pek üstüne birşey alınmasın. haaa! ben yaptım oldu diyen varsada başarı her zaman hak ettiği değeri alır.
çoban sülonun oğlunun ve prof bilmemkimin oğlunun olasılık oranları birbirine eşittir. dahada açarsak herbirinin ne yönde kariyer yapacakları aşağı yukarı bellidir (bkz: mevcut dünya düzeni), aradan hak ederek sıyrılan olursa o başka.
bugün türkiye savaşta olsa doktora yapmış adam, ilkokulu bitirememiş adama sırtını dayamak zorundadir. ya da ona yardım etmek zorundadir. kimse kalkıp düşmana, "ben doktora yaptım. bana ateş etme diyemez."*
askerlik yapan bilir. komutanın söylediği ilk sözlerden bir tanesi sivil geride kaldı artık askersinizdir. yani doktora yapanda aynı çoban olanda...
