sadece "zavallı" diyebileceğim insan. örnekleri vardır, doğuya gitmek isteyen erler de vardır. bir insan düşünün ki kaybedecek hiçbir şeyi yok, o kadar yok ki ne olduğu bir belirsiz bir savaşın içine gönüllü girip kahraman olmak istiyor. ailesi tarafından, okulda öğretmeni, işyerinde patronu tarafından birey muamelesi bile görmeyen adam ilk defa varlığını ortaya koymak, kendini göstermek istiyor. oysa kaybedecek bir kariyeri, sevgilisi, güzel bir hayatı olan bırakın doğuya gitmek istemeyi "vicdani ret" der. vatan kurtarmaya gidilmiyor çünkü.
buna rağmen, göz göre göre bu gönüllüler kahraman ilan edilip pohpohlanıyor ya... ben "yazık" diyebiliyorum sadece.
takdir edilecek insandır.
ama , yurtseverliğin tek ölçüsü bu değildir. pekala faşist ruhlu bir insan da olabilir.
üniversite mezunu biri olarak ülkeye yararlı bir hizmet yaparak da kahraman olabilir insan. karıştırmamak lazım...
vatan sevgisi en üst seviyede olan, şehitlik mertebesinin yüceliğini bilen ve inandığı değerler uğruna canını feda edebilecek vatan evladıdır. bu ülkenin devamlılığını bu insanlar sağlayacaktır. hepsi tek tek övünç kaynaklarımızdır. **
aslan dedem benim, helal olsun...anı dönem olsaydıkta komutanım olsaydı keşke...inşallah, allah sağ salim evine dönmesini nasip etmiştir. öyle evlat yetiştiren ananın, babanın da ayrıca ellerinden öperim.
277 dönem de bizzat yaşadığımız bir olaydır. adam dört ay azmetti, derslerini çalıştı, pentatlon da, güç engelleri nde canavar gibi performans gösterdi, dönem sonunda birinci oldu. ilk 12 kişinin dilediği yeri seçme hakkı vardı. bu arkadaş gözünü kırpmadan batman jandarma-komandoyu istedi.
tümgeneral in gözyaşlarına hakim olamayarak ağlaması ve bu asteğmen i bağrına basması hala gözümün önündedir.