Tolstoy'un en önemli üç romanından biri olan Diriliş'in(Voskreseniye) baş kahramanı. Zengin ve soylu bir Rus ailesinin şımarık ve havai çocuğudur. Güzel hizmetçi Maslova'yı baştan çıkararak ona sahip olur ve ardından kızı terkeder. Aradan yıllar geçer. Kız, çalıştığı evden kovulmuş, sokaklara düşmüş ve çaresizlikten hayat kadınlığı yapmaya başlamıştır. Bir suç işler ve mahkemeye çıkarılır. Nehludov ise aynı mahkemede jüri üyesidir. Aradan yıllar geçmesine rağmen kızı tanır ve onun bu hale düşmesinden kendisini sorumlu tutar. Dolayısıyla asıl suçlu kendisidir ve cezayı kendisi haketmektedir.
Roman bu noktadan sonra Nehludov'un çektiği vicdan azabı ekseninde devrin rus kilisesine ve yozlaşmış rus toplumuna yönelttiği sert eleştirilerle ilerler.
bu nehludov döneminin ahlak anlayışı gereğiyle mi bu kadar aptal, yoksa insan aptallığının klasik bir yansıması yüzünden mi bu kadar aptal net bir fikrim yok. kendini cezalandırmak gibi, tarihin en eski aptallıklarından birini layıkıyla yerine getirerek, unutulmaz roman kahramanları arasında yerini almıştır. kendini cezalandırmak yerine, başkalarını, başka hayatları ödüllendirmek gibi basit bir yola sapmayı akıl edebilseydi. acı ile bulunan çözüm yerin dibine batsın. o acıyı insan kendisine çektirecekse de.
