bağımlılık boyutu kel tiryakilik derecesine ulaşmış insan evladının, her boktan sonra sigara içme saplantısının bir ürünüdür. üzülerek söylüyorum ki sigara gerçekten bazı durumlarda çok haz verebilen bir zıkkımdır. bu yüzdendirki bırakmak çok zordur, sigarayla ilgili olabilecek en iyi şey kendisiyle hiç tanışmamaktır. bir alem gecesinde bir tane tüttürürken tanışmışken, hayatınızın her noktasına ağlarını atıverir. yemekten sonra, seviştikten sonra, osbirden sonra, sevdiğiniz bir şarkıyı dinlerken, sevdiğinizi özlediğinizde, memleketinizi özlediğinizde, üstünüze afiyet tuvalette, içerken, iyi geçen sınavdan sonra hazzı tamamlamak için, kötü geçen sınavdan sonra dertleri ütülemek için, banyodan sonra falan filan derken bir bakarsınız ki sürekli sigara içiyorsunuz, önüne geçemiyorsunuz. şöyle bir diyaloğun içinde buluverirsiniz kendinizi;
+ hacı bi sigara versene,
- olm daha yeni dişlerini fırçaladın, ne sigarası bu şimdi,
+ yahu ver bitane işte canım istiyo allah allah.
- ya tamam vericemde sunu söyle sen, insan dişlerini fırçalamış yatacakken neden canı sigara ister?
+ dişleri fırçaladım ağzım üşüdü mına koyim, oldumu şimdi..
- pes aga, buyur paket..
bambaşka bir tat yaratan, nedense hasta olduğum eylemdir. diş macununun aromasına/markasına/tipine bağlı olarak, sigara dumanıyla ağza yerleşen tadın keyfi ayrıdır. her ne kadar sonrasında yeniden fırçalama gerektirse de, her defasında "olsun hacı, bu tat, bu keyif, varsın bir daha fırçalarık" düşüncesini alevlendirir.
keyifli bir içim yöntemidir.ağzınızda ki katranın deforme olması nedeniyle tütünün damağınız da ki acımtrak tadını hissetmezsiniz.her gece tekrarlarım, zevklidir.
