ya valla çok çabaladım ama adamın içinden gelmiyor demek.
bir gün beni almaya gelmiş. insan hayret ediyor. derken halam göndermiş en azından bunu açıkladı kendisi. efendime söyliyim yol maksimum yarım saat ağır ağır da yürüyoruz. ama ne o bana laf veriyor ne ben ona. o yere bakıp dümdüz yürüyor ben ara ara etrafa falan. dayanamadım konu açayım dedim, mahalleden girdim olmadı, akrabalara geldim olmadı, ava falan gitmemişin diye yokladım. adam he hı diyip geçiştirdi hep. son bi hamle daha yapayım dedim belki bir çift laf eder. abi dedim yemek ne. ses yok. iki dakika sonra daha yüksek sesle evdekiler ne yemek yapmış dedim. suratıma baktı baktı bilmiyorum dedi kafasını geri çevirdi. zaman zaman insanın ağırına gidiyor be sözlük.
Baba vasıflarını taşımaz. Kizmaktan, sovmekten başka bir görevi yoktur sanır. Keşke konuşabilseydik. Bir iki maça gidebilseydik. Maalesef ki artık yaşlandın. Daha bir aksileştin. Bu zamana kadar giremedigimiz diyaloğa bu saatten sonra istesek de giremeyiz. Ölürsen sana dair hatırlayacaklarım üç beş bulanık başsız sonsuz hatıradan ibaret. Yine de sana güzel hisler var lan içimde. Allah uzun ömür versin. Varlığın yeter.
dünya kendi ekseninde dönen bencil babadır.
bir tanede bende var ama yapacak bişey yok.bazen düşünüyorum ulan bu adam nasıl benim babam olur diye ama oluyor işte. ne bir sözden anlar ne insan halinden. hep kendini düşünen ve kendi dedigi olsun isteyen kimseyi iplemeyen bir adam.. gercekden çok zor bu tarz insanlar.. baba olsa bile.
ah bu diyalog. ben de isterdim şakır şakır diyalog kurmak ama nerede. üstüne babam Türkçe öğretmeni. neyse bu yaşa kadar olmadıysa bu yaştan sonra zor. öğrencin olsam diye düşürüm arada belki o zaman konuşurduk 2 kelime daha fazla.
