Muhammed'in Allah'ı kısa bir imtihanın sonunda çoğu insanı bir kitaptan sorumlu tutup, kendisini saklayıp, sırf inanmıyor diye o insana sonsuz işkence, acı, ateşi layık görecek kadar zalim, acımasız, egoist, bencil, kinci, zalim ve iğrenç bir varlık. Bir insanı sırf kendisine inanmıyor diye islam'da geçen her iyiliği yapsa dahi ve çok iyi kalpli iyi biri olsa dahi sonsuz ateşe atıyor. Bu vicdanla, merhametle tamamen çelişen bi' şey. Eğer ben tanrı olsam sırf bana tapmadı ya da inanmadı diye bi' insanı sonsuz ateşe atmazdım. Bu çok mantıksız, vicdansız, egoist, mazoşist ve zalimce bi' şey. Muhammed'in tanrısı bu kadar bencil, kibirli, acımasız, gaddar, zalim, egoist ve megalamon! Yeryüzündeki hiçbir hükümdar bu derece zalim olamaz! Muhammed'in tanrısı tamamen insansı zaaflara sahip. Kendisine tapmayan, inanmayan herkesi ateşe atıyor. Bu kadar egoist! Bu kadar zalim! Sonsuz akıl, bilgelik ve ilim sahibi bir varlık olsaydı dahi Allah olamazdı. Ben kısıtlı bir zaman için bi' insana sonsuz acıyı layık görecek kadar zalim, dinden çıkan mürtedlerin kellesinin alınmasından haz alacak kadar iğrenç bir şeyde hiç tanrısallık görmüyorum. Afrika, Çin, Hindistan vb. yerlerde yaşayıp, islam'ı duyup da müslüman olmayan fakir, sefil genç, yaşlı ölen insanların ateşe doldurulacağı fikri benim kanımı donduruyor. Düşünmeyi, inanmamayı hoşgörmeyen zalim bir tanrı tamamen insanımsı. Muhammed güçlü v.s. meziyetlere sahip bir tanrı böyle olmalı diye düşünmüş olacak ki Allah diye zalim bir şeyi yaratmış. Sonsuz evrenin varlığının sebebi olmayışı, varlığının sebebi olmayan bir tanrı tarafından yaratılmış evren inancından oldukça daha etkili bir fikir. islam evrensel deniyor, ama dayatılan şeriat 1400 yıl önceki Arabistan'da zaten mevcut olan kısıtlı bilgiden ötürü birtakım yasaklar içeren kabilesel gelenek ve görenekler. Ben bir ateist olmadan önce çok dindar ve bilgili müslümandım. islam'ın her şeyine inanıyordum. Hiçbir özentilikle ateist olmadım. Bir tanrı var olsaydı buna seve seve inanacak ilk insan ben olurdum zaten. Evren ve canlılık bize varlığı için bir tanrıya ihtiyaç olmadığını gösteriyor. Ateizmde havalılık veren bi' şey değil. Akıl, mantık sahibi olup, sorgulayan insana göre... Benim için inanç, tanrı ve din gibi şeyler düşünmeyip, basit olana kaçanlara ya da korkaklara göredir. Tabi bazıları ölümün son oluşunu korku haline getirmiş olabilir. Ölen yakınlarının ölüşünü kabullenemiyorlardır. Dinde böyle doğmadı mı zaten? Bu tür sorunlara karşı motive edici bir cevap olarak. Bu yüzden çoğu insan bir dine, tanrı ya da tanrılara inanıyordur. Bir nevi antidepresan gibi. Ama ben seçimimden gayet hoşnutum. Hayat daha değerli ve önemli. Evimiz 4 duvardan ibaret değil, atomlarımızında içinde yüzdüğü evrenimiz. Bunu bilmek hayatıma anlam katıyor. Benim gibi yaşayarak ateist olanların ölene dek ateist olmaktan mutlu olacağını biliyorum.
Stv de dizi konusu olabilir. Eleman ateist olduktan sonra; Kizkardesi tecavuze ugradiktan sonra intihar eder, babasi kalpten gider annesi eve gelen hacizlerle bogusur halde bankaya giderken araba altinda kalir ve oracikta can verir.
