inancı tam olan insanının yaşamayacağı korkudur. din, öyle ya da böyle bir ihtiyaçtır. kişi ister tanrının olduğuna inansın isterse de olmadığına inansın eğer böyle bir korku duyuyorsa, inandığı şeye tam anlamıyla inanmıyor demektir. eğer olduğuna ya da olmadığına tam anlamıyla inanmıyorsanız, inancı zayıf olan insanın bu tarz korkularının olması kaçınılmazdır.
ama bir gerçek var ki o da inanmak, hiç inanmamaktan daha iyidir. ya varsa diye düşünmeli yardıcının varlığına inanmayan insan.
varlığından emin olduğu için böyle bir korkusu yoktur, diyelim ki allah yok inancından dolayı gerçek bir müslümanın olması gerektiği gibi yaşamaya çalışmış birisi öldüğü zaman hiçbirşey kaybetmez,ancak allah varsa (ki vardır) inançsız birisi ölüp tekrar dirildiğinde bu dünyadA yaptıkları için nasıl hesapo verecek?
Var olan bir şeyin yok olma ihtimali yoktur. var olan şey kesindir, mutlaktır. Var olan bir şey yok olamaz. Ama yok olduğu söylenilen bir şeyin var olma ihtimali her zaman vardır. Yok olduğuna inanıyordur; çünkü görmemiştir, o şeyin varlığına kanıt olan şeylere rastlamamıştır ya da inanmak istemiyordur. Eğer bir vakit sonra o şeyi görür, onun varlığına ait delillere rastlar ya da kanaat getirirse o şey de o kişi için "var" olmuş olur. Bunun yanında, bir kişinin bir şeyi veya olayı ben gördüm demesi, 99 kişinin hayır biz görmedik demesinden üstündür. diğer 99 kişinin sözüne itibar edilmez. 99 kişinin de sözü hükümsüz kalır. Bir kişinin gördüm demesi o şeyin veya olayın vuku bulduğunu ispat eder. Bundan mütevellit VAR olduğuna inandığı bir şeyin yokluğu düşüncesi bir kişiye herhangi bir korku veya vesvese veremez. Böyle bir şey hükümsüzdür. Hasılı; inananların dini inanç ve kanaatlerini suçlayıp kınamaya çalışan birinin, "var ve yok" kavramları üzerinden, baştan kaybedecek olduğunu söyleyen başlıktır.
siz yolda bir kese altın bulsanız ve bunun sahibi olmayacağına kendinizi inandırsanız bile o kuşku sizi yer bitirir. ama siz bunun bir sahibi olobileceğine inanırsanız bu sizi korku sahibi yapmaz. üstelik kendinizi de korumuş olursunuz.
dünyayı ve hiç bir sike yaramayan alkolü bu kadar ciddiye alan kişilerin söylemi. peki ateistlerin içindeki(eğer o korku varsa) "ya tanrı varsa korkusu" ne olacak? bu tanrı kabul etmeseniz de var kardeşim, diyelim sizin dediğiniz çıktı en kötü ben efendi efendi yaşamış olurum, alkolün tadını almışım bırakmış biri olarak, zina-fuhuş denen pisliklere daha bulaşmadan, kumar denen illete bulaşmadan, paşa paşa cıgaramı içerek, egolarımın aşırıya kaçma isteklerini frenleyerek efendi biri olarak, en azından kendi istediğim gibi mutlu olarak. kısaca ben en ufak ayrıntıyı atlayıp boşuna inandıysam kaybım olmaz (en azından şahsım adına) ama siz en ufak bir ayrıntıyı gözden kaçııp boşuna inanmadıysanız siki tuttunuz olum haberiniz ola.
böyle bir korkuya yer yok hiçbir zaman gerçekten inanan gönüllerde...korkmamak için sığınmaz mıyız inanıp da sevdiklerimize? yüce allah şah damarımızdan yakın bizlere ve biz de yerden bitmedik nihayetinde...bizi bir yaradan var inanmayanlar bile ateist olanlar bile,doğduklarında biliyorlardı bunu...unutturan her ne ise hatırlamaları temennisi ile;çünkü allah'ın rahmeti boldur lakin adildir de son dakika da inanmak ne kadarını kurtarır bilinmez; ektiklerinin biçtiklerini.
